15 okt. 2020
Leven met onzekerheid. Als kankerpatiënten weten we er alles van. Corona doet er nog een schepje bovenop. Was het in de zomer redelijk rustig, en konden we vertrouwen op goede zorg, nu krijgen we weer te maken met de onrust van het afschalen van reguliere zorg (op- en afschalen: ik kan het persoonlijk niet meer horen). Hoe hiermee om te gaan?
Ik lees 's morgens de (papieren) krant. En 's middags kijk ik nog even op de site van de NOS. Het lukt me aardig om me eraan te houden, zodat ik niet wordt overspoeld door rampnieuws waar ik geen invloed op heb en me opwindt over van alles en nog wat. Niet goed voor het gemoed, en niet goed voor mijn immuunsysteem dat geplaagd wordt door de doelgerichte medicatie die ik slik. Maar ik ben ook maar een mens, en afgelopen dinsdag keek ik met een meer dan gemiddelde belangstelling naar de persconferentie vaan Rutte en De Jonge. Wat gaan we doen tegen het afschalen van reguliere zorg? En wat betekent dat voor mijn situatie, en al die andere mensen die ook goed geholpen moeten worden?
Het antwoord op deze vraag varieert met de dag, denk ik. Het bloedprikken en de telefonische afspraak met de oncoloog gaan door. Dus morgen kan ik weer een maandje zonder ziekenhuis als de uitslag goed is (ik heb maandelijkse controles). Maar er moet ook een CT-scan worden ingepland, en ik ben dus benieuwd of dat nog kan. We zullen het zien.
Wat kun je doen als je behandeling wordt uitgesteld?
De Nederlandse Federatie Kankerpatiëntenverenigingen heeft drie vragen die je kunt stellen als je behandeling, onderzoek of afspraak wordt uitgesteld of afgezegd. Ik deel ze hier:
Veel sterkte, en houd je hoofd koel!